Metodyka wyznacza ramy dla zarządzania projektem, dokumentowania prac i monitorowania ich statusu. Dobra metodyka opisuje proces wdrożenia systemu SAP, definiując:

  • fazy projektu i działania w ramach każdej fazy,
  • kolejność działań,
  • odpowiedzialność za wykonanie poszczególnych działań,
  • dane wejściowe i wyjściowe (m.in. dokumentację) poszczególnych działań.

Stosowanie sprawdzonej metodyki wdrożeniowej pozwala powtarzać skuteczne podejście do wdrożenia systemu w kolejnych projektach. Jest to warunkiem koniecznym powodzenia tak złożonego przedsięwzięcia, jakim jest projekt wdrożeniowy SAP.

Ile firm wdrożeniowych, tyle metodyk. Metodyka wdrożeniowa All for One Go Forward to owoc ponad 15 lat doświadczeń firmy z setek projektów SAP w Polsce i kilkunastu krajach świata. Opiera się na wymaganiach wynikających z norm ISO 9001, 20000 i 27001 oraz standardach zarządzania projektami definiowanych przez międzynarodową organizację Project Management Institute (PMI).

Poza tym Go Forward zawiera kilka elementów, które wyróżniają metodykę BCC (aktualnie All for One Poland) w drodze do celu, jakim jest lepsze zarządzanie firmą dzięki rozwiązaniom SAP.

Kluczowe elementy metodyki Go Forward

Metodyka All for One Go Forward wyróżnia się całościowym spojrzeniem na cykl życia systemów IT wspierających zarządzanie przedsiębiorstwem – od sprawnego wdrożenia systemów, ich efektywnego użytkowania, poprzez utrzymanie oraz rozwój.

Wyróżnikami metodyki Go Forward są m.in.:

  • zaangażowanie podczas projektu organizacji serwisowej BCC. Oprócz konsultantów wdrożeniowych w wybranych pracach projektowych uczestniczą konsultanci Centrum Outsourcingowego BCC, nabywając wiedzę o rozwiązaniu przygotowywanym dla klienta. To zapewnia efektywne wsparcie Centrum Outsourcingowego BCC podczas startu produkcyjnego i bezpośrednio po nim. Pozwala też na płynne przejście do efektywnej obsługi użytkowników SAP w modelu outsourcingu lub hostingu rozwiązania;
  • koncepcja rozwiązania oparta na graficznym modelu procesów, zgodnym ze standardem BPMN (Business Process Modeling Notation). Punktem wyjścia są procesy wzorcowe w postaci czytelnych diagramów. Użycie zrozumiałej formy graficznej pozwala lepiej dopasować rozwiązanie do potrzeb organizacji. Zaś dzięki wykorzystaniu predefiniowanych wzorcowych procesów zespoły wdrożeniowe mogą się skoncentrować na optymalizacji ich przebiegu w organizacji;
  • wirtualne środowisko pracy projektowej w udostępnionym uczestnikom projektu portalu projektowym (MS SharePoint). Portal zapewnia stały, z każdego miejsca na świecie dostęp do dokumentów projektowych oraz aktualnych informacji o statusie i postępie prac. Dzięki temu komunikacja w projekcie jest łatwiejsza, a prace są realizowane sprawniej.

Metodyka Go Forward została oparta na dobrych praktykach zarządzania projektami, włączyliśmy do niej unikalne elementy ułatwiające prowadzenie prac wdrożeniowych. Wszystko to pozwala osiągnąć lepszy efekt – w postaci usprawnień w biznesie, osiągniętych dzięki efektywnie użytkowanemu i utrzymywanemu rozwiązaniu SAP.

Fazy projektu

Dla ułatwienia zarządzania projektem to złożone przedsięwzięcie – trwające od kilku do kilkunastu miesięcy – dzielimy na krótsze fazy, które kończą się osiągnięciem tzw. kamienia milowego.

W metodyce All for One Go Forward wyróżnione są następujące fazy:

  • faza 0 – analiza przedwdrożeniowa,
  • faza 1 – przygotowanie projektu,
  • faza 2 – projektowanie koncepcyjne,
  • faza 3 – realizacja prototypu,
  • faza 4 – przygotowanie do pracy produkcyjnej,
  • faza 5 – start produkcyjny i eksploatacja.

Każda faza dzieli się na szereg działań wdrożeniowych. Faza wdrożenia kończy się weryfikacją otrzymanych wyników, sprawdzeniem, czy rezultat prac jest zgodny ze zdefiniowaną specyfikacją wymagań i oczekiwaniami klienta.

Faza 0 – Analiza przedwdrożeniowa

Relacje klienta z BCC (aktualnie All for One Poland) rozpoczynają się zazwyczaj od skierowania zapytania ofertowego na wdrożenie systemu SAP. Przez kilka kolejnych tygodni obie strony prowadzą rozmowy i negocjacje, których efektem jest podpisanie szczegółowej umowy i rozpoczęcie wdrożenia.

Działania i decyzje podejmowane na początku prac wdrożeniowych mają bardzo duży wpływ na dalsze kierunki prac i ostateczny kształt systemu. Plany na tym etapie można tworzyć i zmieniać stosunkowo łatwo, ponieważ żadna ze stron nie zainwestowała jeszcze wiele czasu i pracy oraz nie poniosła kosztów związanych z rezerwacją zasobów do udziału w projekcie.

Jednak aby uniknąć pochopnych decyzji lub przeoczenia istotnych szczegółów, analiza przedwdrożeniowa została objęta metodyką wdrożeniową BCC, która systematyzuje przepływ informacji pomiędzy klientem i BCC. Początkowa faza projektu obejmuje działania zmierzające do ustalenia ogólnych ram projektu: strategii wdrożenia, zakresu, harmonogramu i budżetu.

Na tym etapie w firmie powinien zostać powołany kierownik projektu oraz kluczowe osoby reprezentujące poszczególne obszary biznesowe w kontaktach z BCC (zazwyczaj dyrektorzy lub kierownicy działów, odpowiadających głównym obszarom wdrożenia SAP).

Zaangażowane w projekt osoby uczestniczą w spotkaniach, stopniowo precyzujących zakres funkcjonalny i organizacyjny systemu, który powinien spełnić wymagania firmy.

W fazie 0 następuje przede wszystkim:

  • Określenie misji i celów projektu.
  • Definicja zakresu projektu. Zakres projektu to zbiór procesów biznesowych i funkcji, które będą obsługiwane przez system (zakres funkcjonalny). Należy wskazać również jednostki organizacyjne (spółki, zakłady, itp.) i użytkowników rozwiązania (zakres organizacyjny). Zakres – co oczywiste – determinuje większość pozostałych parametrów: czas wdrożenia, zespół (po stronie klienta i firmy wdrożeniowej) i w konsekwencji koszt przedsięwzięcia. Określenie strategii wdrożenia. Typowe strategie: uruchomienie pełnego zakresu w ramach jednego projektu (tzw. „big bang”), wdrożenie etapowe – uruchamianie kolejnych grup funkcji/modułów systemu; uruchomienie pełnej funkcjonalności w wybranej spółce/zakładzie, a następnie rozszerzenie (tzw. roll-out) do kolejnych jednostek organizacyjnych.
  • Określenie harmonogramu i budżetu. Na podstawie powyższych czynników zostaje ustalony plan działań i czas trwania poszczególnych faz projektu. Na podstawie harmonogramu, zakresu, czasu realizacji oraz potrzebnych zasobów można skalkulować budżet projektu.

Fazę 0 kończy osiągnięcie kamienia milowego: przyjęcie oferty wdrożenia systemu przez klienta i podpisanie umowy wdrożeniowej.

Faza 1 – przygotowanie projektu

W fazie 1 główny ciężar prac spoczywa na kierownikach projektu, którzy przygotowują ramy organizacyjne oraz określają podział ról. Przygotowane przez nich środowisko i warsztat pracy będą służyły wszystkim uczestnikom wdrożenia podczas pozostałych faz.

Kierownicy projektu opierają się głównie na ustaleniach z umowy wdrożeniowej i gotowych standardach pracy BCC. To pozwala uwzględnić specyfikę danego przedsiębiorstwa oraz oprzeć się na sprawdzonych rozwiązaniach, które były stosowane we wcześniejszych wdrożeniach.

Metodyka BCC zawiera m.in. bogaty zestaw wzorcowych dokumentów projektowych oraz przykładów ich zastosowania (np. plany projektu, protokoły, scenariusze testów, arkusze migracji danych). Spośród tych wzorców kierownicy wybierają podzbiór dokumentów, które będą odpowiednie dla bieżącego projektu. Skraca to czas przygotowania, minimalizuje koszty oraz daje pewność co do powtarzalności sprawdzonej i zweryfikowanej w praktyce metody.

Organizacja projektu

Powołanie struktury organizacyjnej wdrożenia, składającej się z pracowników klienta oraz konsultantów BCC (aktualnie All for One Poland). Osoby w organizacji projektu są przypisane do ról (np. Komitet Sterujący projektu, kierownik projektu, kierownik zespołu roboczego, konsultant wiodący itd.). Każda z nich ma zdefiniowany zakres zadań, odpowiedzialności oraz uprawnień decyzyjnych.

Pracownicy klienta wnoszą do organizacji wiedzę o przedsiębiorstwie, procesach i funkcjach biznesowych oraz wymaganiach wobec systemu informatycznego. Konsultanci BCC wnoszą wiedzę o funkcjonalności SAP, metodach jego konfiguracji i parametryzacji oraz o metodyce wdrożenia.

Ustalenie standardów projektowych

Przygotowanie tzw. regulaminu projektu z opisem standardowych procedur pracy. Zostają określone m.in. metodyka wdrożenia; regulamin pracy (dla konsultacji oraz szkoleń); sposób dokumentowania prac wdrożeniowych (w tym pełen wykaz dokumentacji wdrożeniowej wraz z gotowymi formularzami wzorcowymi); sposób raportowania statusu prac; sposób korzystania z zasobów technicznych i organizacyjnych na potrzeby wdrożenia (np. rezerwacje sal); procedury komunikacji i wymiany informacji (portal projektowy BCC); stosowane narzędzia pracy (np. wersje oprogramowania).

Zapewnienie zasobów

Firma wdrażająca przygotowuje zasoby niezbędne podczas projektu, m.in. system SAP (szkoleniowy, testowo-rozwojowy, produkcyjny); sale szkoleniowe i pomieszczenia pracy dla zespołów roboczych; sprzęt komputerowy i audiowizualny; dostęp do poczty elektronicznej i internetu. Należy wziąć pod uwagę zmieniające się zapotrzebowanie na niektóre zasoby w czasie trwania projektu. Na przykład sale szkoleniowe będą wykorzystywane głównie w fazach 2 i 4.

Spotkanie organizacyjne – „kick-off” projektu

Podsumowaniem fazy 1 projektu jest spotkanie organizacyjne z udziałem przedstawicieli wszystkich zespołów roboczych. Zostają na nim przedstawione kluczowe ustalenia i założenia projektu – cele, zakres, harmonogram, organizacja prac.

To ważny element komunikacji projektowej – pozwala przekazać wspólną „wizję” przedsięwzięcia wszystkim uczestnikom. Po ogólnej prezentacji poszczególne zespoły planują szczegółowy harmonogram prac i spotkań z konsultantami dla kolejnej fazy projektu.

Faza 2 – projektowanie koncepcyjne

W drugiej fazie projektu zostaje opracowany dokument Koncepcja wdrożenia. Koncepcja opisuje: strukturę organizacyjną oraz sposób jej modelowana w systemie SAP, struktury danych przetwarzane w systemie, rzeczywiste funkcje i procesy gospodarcze przedsiębiorstwa oraz sposób ich modelowania w systemie SAP, interfejsy, raporty, formularze i inne rozszerzenia standardowej funkcjonalności.

Faza obejmuje także szkolenia pracowników klienta odpowiedzialnych za wdrożenia poszczególnych modułów funkcjonalnych systemu. Dzięki szkoleniom już na wczesnym etapie projektu zespoły projektowe klienta mogą lepiej komunikować się z konsultantami BCC. Wspólny język ma największe znaczenie podczas późniejszych prac, kiedy wymagania biznesowe są przekładane na funkcjonalność systemu SAP.

Szkolenie zespołów roboczych

Szkolenia przeprowadzane są w oparciu o standardowe materiały szkoleniowe, w systemie demonstracyjnym SAP. Uczestniczy dowiadują się, jak system może realizować poszczególne funkcje i procesy biznesowe oraz jak jego funkcjonalność można skonfigurować zgodnie z wymaganiami przedsiębiorstwa.

Opracowanie koncepcji

Następuje analiza przedsiębiorstwa i opis obecnej struktury organizacyjnej. Poszczególne zespoły projektowe opracowują listy realizowanych procesów biznesowych. Po scaleniu i przeanalizowaniu listy następuje opisanie zidentyfikowanych procesów (przez zespoły-właścicieli procesów), obejmujące:

  • opracowanie graficznych schematów procesów w notacji Business Process Modeling Notation, BPMN;
  • krótki opis procesu (znaczenie dla organizacji, cel, dodatkowe komentarze, itp.);
  • opis poszczególnych kroków procesu, z uwzględnieniem danych wejściowych i wyjściowych oraz kodu operacji w systemie SAP.Opis procesów kładzie nacisk na oczekiwaną sytuację docelową (tzw. TO-BE) w momencie uruchomienia SAP, a nie na stan obecny (tzw. AS-IS).

Na tym etapie działania są grupowane w procesy biznesowe z punktu widzenia specyfiki klienta, a nie wymagań systemu.

Zatwierdzona przez klienta koncepcja procesów biznesowych stanowi punkt wyjścia do następnych działań w tej fazie, które przenoszą wymagania funkcjonalne na specyficzne rozwiązania do implementacji wSAP.

Powstaje koncepcja rozwiązania systemowego – oddzielnie dla każdego modułu systemu, który jest w zakresie projektu. Koncepcja rozwiązania zawiera szczegółowe ustawienia konfiguracyjne, które zostaną wprowadzone do systemu SAP w następnej fazie.

Opracowanie specyfikacji rozszerzeń

Standardowy system SAP zapewnia szeroką funkcjonalność i możliwości konfiguracji przez ustawienie odpowiednich parametrów systemu. Jeśli jednak pewne funkcje nie mogą być odzwierciedlone w ramach standardu SAP, możliwe jest opracowanie dodatkowych programów, tzw. rozszerzeń funkcjonalnych, i ich integracja z systemem (interfejsy, raporty, formularze, inne rozszerzenia).

Opracowanie scenariuszy testów modułowych i integracyjnych

Scenariusze testów stanowią podstawę weryfikacji prototypu systemu i odbioru fazy realizacji. Ich opracowanie już w fazie koncepcji pozwala odnieść opis procesów biznesowych z koncepcji do konkretnych operacji wykonywanych w systemie.

Scenariusze testów stanowią również obiektywny miernik postępów prac w fazie realizacji – konsultanci raportują postępy prac wg liczby scenariuszy testowych, które funkcjonują w systemie.

Zatwierdzenie koncepcji

Po opracowaniu koncepcji, specyfikacji rozszerzeń funkcjonalnych oraz weryfikacji zagadnień integracyjnych (międzymodułowych) należy zaplanować ostateczny przegląd i zatwierdzenie koncepcji przez Kierowników Zespołów Projektowych ze strony Klienta oraz Komitet Sterujący. Ze względu na objętość opisu (kilkadziesiąt do kilkuset stron dokumentacji) należy zaplanować na weryfikację, zgłoszenie uwag i wprowadzenie zmian co najmniej tydzień przed zakończeniem fazy koncepcji.

Faza 3 – realizacja prototypu

W fazie realizacji na podstawie przygotowanej koncepcji buduje się w środowisku testowym tzw. prototyp systemu i następnie przeprowadza jego testy.

Budowa prototypu polega na skonfigurowaniu parametrów systemu SAP zgodnie z wymaganiami klienta określonymi w koncepcji wdrożenia. W przypadku specyficznych wymagań wykonuje się odpowiednie rozszerzenia funkcjonalne SAP (programy).

Konfiguracja systemu

Każdy obszar systemu SAP posiada zbiór tabel konfiguracyjnych, dzięki którym można ustalać działanie funkcji modułowych; istnieje również pewna grupa tabel międzymodułowych, w których wprowadzone wpisy wpływają na działanie wszystkich obszarów (np. definicja jednostek miary). Konfiguracja polega na wprowadzaniu do tabel konfiguracyjnych określonych parametrów sterujących pracą systemu.

Opracowanie rozszerzeń (raporty, interfejsy, formularze, inne rozszerzenia)

Część prac to drobne rozszerzenia istniejącej standardowej logiki przetwarzania danych. Możliwe jest też wykonanie bardziej rozbudowanych rozszerzeń systemu poprzez dodanie nowych ekranów czy wręcz całych modułów obsługujących dodatkowy proces biznesowy. Konieczne jest też przygotowanie interfejsów do wymiany danych z innymi aplikacjami.

Jednym z celów wdrożenia systemu SAP jest możliwość generowania, na podstawie rejestrowanych w systemie danych, odpowiednich raportów. W trakcie wdrożenia systemu wykonywane są zazwyczaj raporty podstawowe, niezbędne do funkcjonowania przedsiębiorstwa.

Pozostałe raporty są planowane do wykonania po starcie produkcyjnym SAP, gdy użytkownicy lepiej potrafią definiować zakres i oczekiwania wobec raportowanych informacji.

Generowanie przez system formularze umożliwiające wydruki określonych dokumentów (np. faktur, not odsetkowych, potwierdzeń salda, zamówień). W formularzach definiuje zarówno zawartość informacyjną dokumentu (dane i ich przetwarzanie), jak i ich format (wygląd) zewnętrzny.

Przygotowanie rozwiązań migracji danych

W fazie 3 następuje także przygotowanie i przetestowanie mechanizmów masowego importu danych do systemu SAP (konsultanci BCC) oraz mechanizmów ekstrakcji danych z systemów źródłowych (IT klienta). Szczegółowy opis formatu, w którym dane będą wprowadzane do systemu SAP, wynika z ustaleń dokonanych w fazie koncepcji (np. jakie atrybuty opisują klientów, dostawców lub produkty firmy).

Ze względu na duży wolumen danych i zależności pomiędzy obiektami danych w systemie ERP, migracja danych nie jest odkładana na koniec projektu, lecz wymaga aktywności zespołu projektowego już z wielomiesięcznym wyprzedzeniem przed uruchomieniem systemu.

Walidacja prototypu

Po opracowaniu prototypu systemu SAP (konfiguracja, wykonanie niezbędnych rozszerzeń funkcjonalnych) konieczna jest walidacja jego prawidłowego działania. Zespoły robocze przygotowały scenariusze testowe, na podstawie procesów i funkcji zdefiniowanych już w fazie koncepcji. Scenariusze testowe powinny zawierać szeroki zakres rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Celem testów jest zarówno sprawdzenie zakresu konfiguracji (czy prototyp zawiera obsługę wszystkich wymaganych procesów i funkcji), jak i jej poprawności (czy system działa bez błędów).

Najpierw zespoły robocze testują poprawność działania poszczególnych transakcji modułowych. Następnie w ramach spotkań międzymodułowych sprawdzane są kompletne procesy biznesowe przechodzące przez wszystkie moduły systemu, ze szczególnym uwzględnieniem integracji całego rozwiązania.

Należy zadbać o dokładne udokumentowanie wyników testów. Pozwala to na sprawne wyjaśnianie ewentualnych zgłoszonych problemów, powtórzenie przypadków testowych i porównanie rezultatów.

Rezultatem fazy 3 jest kamień milowy w postaci przetestowanego prototypu systemu SAP obejmującego całą funkcjonalność opisaną i przyjętą w koncepcji wdrożeniowej SAP oraz dokumentacji prac projektowych zgodnej z wymogami określonymi w metodyce BCC (aktualnie All for One Poland) i regulaminie projektu.

Faza 4 – przygotowanie do startu

W fazie 4 wykonuje się czynności niezbędne do uruchomienia systemu w środowisku produkcyjnym: przeniesienie danych konfiguracyjnych i rozszerzeń do środowiska produkcyjnego oraz napełnienie systemu danymi. Przygotowane są instrukcje i przeprowadzone szkolenia użytkowników końcowych. Po raz pierwszy nowy system jest prezentowany (podczas szkoleń) dużej grupie końcowych użytkowników systemu.

Instrukcje dla użytkowników

W trakcie wdrożenia opracowywana jest szczegółowa dokumentacja obsługi systemu SAP w zakresie wdrożonych procesów i funkcji, w postaci instrukcji użytkowników końcowych. Do przygotowania instrukcji można wykorzystać gotowe wzorce i dopasować je do danego rozwiązania.

BCC dostarcza w trakcie wdrożenia gotowe wzorce kilkuset instrukcji dla użytkowników, które obejmują większość operacji z wdrażanych modułów SAP.

Szkolenia

Zalecanym podejściem do szkoleń jest kaskadowy transfer wiedzy: konsultanci szkolą użytkowników kluczowych, którzy następnie prowadzą szkolenie użytkowników końcowych (tzw. train-the-trainer).

Etap szkoleń to jedno z większych przedsięwzięć organizacyjnych wdrożenia. Często konieczne jest skoordynowanie kilkudziesięciu szkoleń dla kilkuset osób w krótkim czasie, przy ograniczonych zasobach w postaci trenerów i sal szkoleniowych. Należy stworzyć szczegółowy harmonogram szkoleń, zawierający informacje: kto, w jakim zakresie, kiedy, przez kogo i gdzie (lokalizacja) będzie szkolony.

Utworzenie środowiska produkcyjnego

Do tego etapu prace były realizowane na systemie rozwojowo-testowym SAP. Najpóźniej w fazie 4 projektu następuje przygotowanie techniczne systemu produkcyjnego, przeniesienie konfiguracji i rozszerzeń na ten system.

Opracowanie planu startu produkcyjnego

Przed zakończeniem fazy 4 należy ustalić m.in. zadania i lokalizację poszczególnych osób w dniach bezpośrednio przed i po starcie produkcyjnym. Konieczna jest weryfikacja, czy kluczowe elementy niezbędne do działania systemu są prawidłowo przeniesione na system produkcyjny lub bezpośrednio w nim skonfigurowane).

Częścią planu startu produkcyjnego jest też plan migracji danych.

Migracja danych do systemu produkcyjnego

W fazie 4 dane podstawowe są automatycznie przenoszone do mandanta produkcyjnego SAP przy pomocy opracowanych programów (jednorazowych interfejsów) lub gotowych narzędzi do migracji. BCC dostarcza zestaw formularzy do wprowadzania danych podstawowych wraz z niezbędnymi programami przenoszącymi dane z formularzy do SAP.

Ważne jest utworzenie szczegółowego harmonogramu przenoszenia danych wraz z osobami odpowiedzialnymi i terminami wykonania poszczególnych kroków. W trakcie procesu przenoszenia danych niezbędna jest stała weryfikacja jakości danych (uporządkowanie i usunięcie błędnych informacji, np. w starym systemie finansowym firmy, ten sam kontrahent przez pomyłkę istnieje jako dwa różne podmioty).

Kamieniem milowym tej fazy jest system SAP przygotowany do pracy produkcyjnej. Kierownik Projektu może podjąć decyzję o starcie produkcyjnym systemu.

Faza 5 – start i eksploatacja

Wybija godzina W – dzień startu produkcyjnego systemu. Zwykle jest to początek miesiąca, często również początek roku obrachunkowego. System SAP wchodzi w fazę wsparcia po starcie, zarówno eksploatacji systemu, jak i jego użytkowników.

Wsparcie funkcjonowania systemu

W ciągu pierwszych tygodni po uruchomieniu systemu konsultanci przebywają na miejscu w siedzibie klienta, aby jak najbardziej efektywnie wspierać użytkowników systemu w razie pytań lub problemów. Z biegiem czasu zgłoszeń jest coraz mniej i współpraca przesuwa się w stronę wsparcia zdalnego.

Po około dwóch miesiącach intensywnego wsparcia projektowego następuje stabilizacja i system zostaje przekazany do stałej obsługi serwisowej, np. w serwisie aplikacyjnym Centrum Outsourcingowego BCC.

Wówczas nadchodzi czas na formalne zakończenie projektu przez Komitet Sterujący. Kamieniem milowym ostatniej fazy wdrożenia jest bieżąca eksploatacja przez klienta systemu produkcyjnego SAP.

W firmie klienta procesy biznesowe są realizowanie w SAP. Zwykle po kilku miesiącach pracy z systemem użytkownicy zgłaszają potrzebę rozszerzeń dostępnych funkcjonalności lub uruchomienia nowych. Zależnie od skali potrzeb, prowadzi się bieżący „drobny rozwój” lub powołuje nowe projekty rozbudowy systemu SAP. Systemy ERP żyją i są na bieżąco modyfikowane ze względu na zmieniające się potrzeby biznesowe firmy lub otoczenie rynkowe.

W BCC (aktualnie All for One Poland) ostatnim krokiem projektu wdrożeniowego jest wewnętrzny proces „Zamknięcia projektu”. W Biurze Projektów BCC gromadzone są informacje o zakończeniu prac, następuje analiza zebranych doświadczeń i doskonalenie metodyki projektowej Go Forward dla przyszłych wdrożeń.